Wordt dit ‘m?

Voorstel titel en ondertitel van de redacteur van Skandalon is:

Vlammend Paradijs – bekentenissen.

 

De letterlijke vlam van de naftakraker, de teloorgang van het Paradijs, mijn woede daarover, maar ook de vlammen van de hartstocht en de liefde – het zit er allemaal in. Ook in “bekentenissen” zit zowel de positieve als de negatieve associatie, in de zin van liefde bekennen maar ook van opbiechten. Tegelijk heeft het de verwijzing in zich die ik wil, namelijk naar de Confessiones van Augustinus.

Ik denk dat dit’ m gaat worden.

zoektocht naar titel nieuwe boek

Het valt nog niet mee om de titel en ondertitel te vinden voor het nieuwe boek. De werktitel is “De teloorgang van het Paradijs – een liefdesgeschiedenis”. Dat klinkt nogal zwaar en berustend, terwijl het een heftig boek is met veel “strijd”. Het is echt mijn adolescente worsteling met de cultuur: de techocratie, het verpesten van de natuur, en in geestelijk opzicht de vervreemding. Ook is het niet zomaar een “love story”. De “liefde” is breder en gaat dieper. Het gaat ook om liefde voor het Paradijs, de natuur, het leven, schoonheid, God.

Ik geef wat opties weer die door onze hoofden speelden:

Terug naar het Paradijs. Het Paradijs, de Draak en het Meisje (is een apocalyptisch beeld). Woedend Paradijs (daar zit het gevecht in, mijn woede en mijn uitwoeden). Paradise Lost. Paradise Regained (Marsman).

En als ondertitel:

Queeste van een rebels rotjong. Hoe een zwart schaap een herder werd. Queeste van een radicaal. Of toch gewoon: een liefdesgeschiedenis…??

Ben benieuwd wat het uiteindelijk wordt. Misschien wel twee ondertitels, zoals een van de uitgevers suggereerde.

Boekpresentatie “De teloorgang van het Paradijs” 15 november in de Koorkerk

Op vrijdag 15 november zal de boekpresentatie plaatsvinden van het nieuwe kindje, en tot nu toe meest speciale… omdat het over haar gaat! En over God, natuurlijk. In de Koorkerk, de mooiste locatie van Middelburg. Na kritische opmerkingen van Skandalon heb ik er nog flink in gesnoeid. Ik heb nu echt het idee dat het mooi wordt. Het verhaal over de queeste van mijn jeugd – met allerlei filosofische en theologische implicaties – is best heftig en zal menig wenkbrauw doen fronsen. Maar zo wil ik het vertellen, vooral dus als een ode aan mijn ‘beloved’.

De week daarvoor, donderdag 7 november, houd ik in de Zeeuwse bibliotheek de lezing “De religie voorbij – over theïsme, atheïsme en anatheïsme”. Zo staat het in de folder: “In de media, met name in spraakmakende programma’s als De wereld draait door, Pauw en Witteman en Zomergasten wordt als vanzelfsprekend uitgegaan van de klassieke tegenstelling gelovig/ongelovig, theïst/atheïst etc. Wim Jansen beschouwt die indeling als achterhaald en pleit voor een nieuwe manier van spreken over God, in de postmoderne theologie anatheïsme  genoemd (=het theïsme voorbij).”

Zie ook het artikel “Anders spreken over God” dat ik heb geplaatst.

Tevens heb ik een preek toegevoegd: brief van de vrouw van Potifar. Eigenlijk een rehabilitatie van deze “slechte vrouw” in het bijzonder en van alle “slechte vrouwen” in het algemeen. Veel positieve reacties op gehad – vooral van vrouwen!