Het hele Facebookgebeuren en de columns voor Nieuwwij.nl haalden me weg bij mijn rust. Het heeft mij meer misverstanden dan vriendschap opgeleverd. Ik ben er dan ook mee gestopt.

Als je Fb opent is het net alsof je een steen optilt: plotseling krioelt het daar van meningen en belangen. Een complete eigen wereld. Om gek te worden van de prikkels.

Voor anderen vast heel leuk, voor mij, zoekend de eenzaamheid en de stilte, een ramp.  

Hieronder de link van mijn laatste column voor Nieuwwij: God bestaat – ook als je het anders noemt.

http://www.nieuwwij.nl/opinie/god-bestaat-ook-al-noem-anders/.

Vandaag zo’n groeizame dag: vochtig, warm, nu en dan zon, heiige verten, overvloedig nieuw groen en bloesemgeuren, kortom: MEI!

Wat een heerlijke maand.

Ik ben nu meer actief op Facebook en voor Nieuwwij.nl dan op mijn eigen website.

Alleen de gedichten, die maar blijven komen, plaats ik telkens op poëzie.

Ik heb er deze week weer een paar toegevoegd: Vuur, Teruggekeerd (over de Styx) en Zinderend.

Ben erg bezig met ziekte van vorig jaar, zoals de lezer zal zien.

Bij deze ook de link naar mijn nieuwste column op Nieuwwij: Ik wil een God die mij opvreet.

  http://www.nieuwwij.nl/opinie/wil-god-mij-opvreet/.