Eindelijk de hitte voorbij, in de aangename koelte.

Zelfs dat het vandaag een herfstdag in augustus lijkt vind ik deze keer niet erg. 

Carola Schouten in Zomergasten inspireerde me tot een artikel over vergeving. 

En goed nieuws vanuit het ziekenhuis.

Zie mijn rondzendmail van gisteren.

Beste allen,
nieuwe column n.a.v. Carola Schouten in Zomergasten.
Vergeef mij dat ik over vergeving schrijf…
Vergeef mij überhaupt dat ik zoveel schrijf…

www.ongrond.nl/2020/08/vergeving-het-geheim-van-het-leven/

Een riedeltje van persoonlijke updates voor wie die mee wil krijgen:

1. Over mijn ziekte. Deze keer iets uitgebreider omdat a. velen ernaar vragen, b. het anders voor jullie niet meer te volgen is.
Het lijkt nu ver weg maar afgelopen winter gaf de oncoloog mij toch echt te verstaan dat een agressieve, ongeneeslijke kanker zich in mijn lijf had uitgezaaid en dat er snel iets moest gebeuren. Dat is niet veranderd. Ik heb toen niet gekozen voor de standaard, alles dicht timmerende kuren-combi om zo lang mogelijk te rekken, maar voor kwaliteit van leven, met een zg. intermitterende kuur (dus met pauzes). Vooralsnog pakt dat goed uit. Mijn uitslag deze week gaf aan dat de stoute waarden weliswaar  iets gestegen zijn maar niet verontrustend, zodat ik nu voor de tweede achtereenvolgende keer mag overslaan. En zelfs tot november mag wachten, waarbij ik me ook nog eens goed voel. Iedereen blij, maar ook wel een beetje verwonderd… Want gebruikelijk is dit niet. 

2. We gaan dus door met dubbel leven. Ook met schrijven en voorgaan. Te weten op 30 augustus in mijn oude gemeente Brouwershaven. En 6 september weer in mijn oude gemeente Koorkerk Middelburg. Ik speel dan met een thema uit de roman Zwarte schuur van Oek de Jong: de schilderijen Kruisiging en Opstanding van Grünewald. Over lelijke buitenkant en mooie binnenkant. 

3. Ons achtste kleinkind op komst (december) heeft zich geopenbaard als zijnde een zoon. Dat mag ook wel eens na al die meiden… 😉 
Een heuse indiaan.

Zo, bijgepraat,
Fijn weekend,
Wim