Ik heb het gevoel dat er wat betreft mijn columns een punt van verzadiging in het zicht komt.
Dat ze minder worden gelezen, minder goed worden ontvangen – zal wel te maken hebben met mijn duidelijke stellingname tegen de maatregelen, die alles verbrijzelende hamer van Rutte c.s.
Het kan natuurlijk ook een gevoel zijn.
In ieder geval wil ik er geen seconde afhankelijk van zijn.
Ik heb de indruk dat ik toe ben aan iets nieuws.
Via de link kom je terecht in de vraag der vragen: waarom maken we dit alles door?
Met een prachtige lentefoto gemaakt door kleindochter Filou.
Lieve mensen,
en elke keer denk ik: nu stop ik ermee, met columns en deze rondzendmails, maar telkens weer dringt zich een tekst op die geschreven wil worden.
Ik, kleine slaaf van poëzie en taal.
Deze keer met een mooie foto van kleindochter Filou en een verwijzing naar kleindochter Minne.
Aankondigingen boeken:
Zo lang het dag is zal ik wel blijven schrijven, vrees ik.
Begin mei verschijnt – hopelijk met presentatie: Brandend verlangen om op te gaan in God/Liefde – mystiek van alledag.
Je hoort nog.
Dit jaar, weet nog niet wanneer precies, de Cahiers Etty Hillesum deel 2 (onder redactie van Klaas Smelik), waaraan ik een bijdrage heb geleverd over verinnerlijking.
Dat betreffende, lange hoofdstuk mocht ik omwerken tot een toegankelijk boekje, dat in november verschijnt: De enige weg is de weg naar binnen – in het spoor van Etty Hillesum.
Zijn jullie in ieder geval op de hoogte.
Hartelijke groet,
Wim