Mensen die mij een beetje kennen zullen verwachten dat ik hier een klaagzang aanhef over dit rampzalige voorjaar, maar niets van dat alles. Ik leg een ongekend geduld en een voorbeeldige mildheid inzake het uitblijvende fatsoenlijke weer aan de dag. En vooruit, ik zie nu toch echt de knoppen zwellen en de vogels gaan tekeer ’s morgens vroeg. Nee, geen klaagzang dus…

Zeker ook geen klaagzang over de IKON-diensten. Goede regie, sympathieke mensen van regie en techniek en vooral: veel reacties uit het land. Dat er nog zoveel geluisterd wordt naar wat in medialand toch als een achterhaald feneomeen zal worden beschouwd. Ik vind het wel mooi, dat weerbarstig nutteloze van liturgie in de flitsende cultuur.  Het raakt me echt dat zoveel mensen tijdens het telefonisch spreekuur hun verhaal vertellen, zo zoekende zijn naar rust, troost, liefde, God.. Wat is er toch veel aan de hand in het land.

Het was zeer waardevol!

Dank IKON – op de valreep voor je wordt wegbezuinigd…

Wat dat betreft wel een klaagzang!