Ben je niet van God los, maar wel (bijna) van de kerk? En van de godsdienst?
Zelf ben ik aan christendom en religie voorbij – en uitgekomen bij de mystiek van de Liefde. In de woorden van Emily Dickinson: Liefde is alles wat er is…
That Love is all there is
is all we know of Love.
It is enough…
Herken je dit? En wil je geen genoegen nemen met de platheid, maar de diepte in? Misschien heb je dan iets aan mijn boeken en teksten op deze site.
2024
“Telkens een lichtkring dieper – groei en voorbestemming“
Waarom leven wij?
Kabbelt ons leven zomaar voort zonder richting of doel?
Zijn wij hier door toeval op aarde ‘geworpen’ om maar zo’n beetje te doen wat ons voor de kop komt?
Of heeft ons leven een bestemming, voorbestemming misschien zelfs?
Doen wij ertoe tussen de miljarden voor en na en tijdens ons bestaan?
Zijn wij ergens voor in de wieg gelegd?
De auteur, ongeneeslijk ziek, heeft zijn leven zo ervaren.
Hij vertelt over groei, ontwikkeling, ergens uitkomen, een proces van Godgeboorte.
Telkens een lichtkring dieper in de liefde.
In prettig leesbare, poëtische impressies nodigt hij de lezer uit om de eigen lichtkringen in het leven te ontdekken.
2023
“Eliane”
Eliane,
jouw naam is
poëzie…
Wim Jansen schrijft deze woorden met de pijn van een dodelijke kanker in zijn lijf. Maar de liefde van zijn Eliane ervaart hij juist in deze fase als ‘het immer sprankelende levenselixer’.
Hun hele halve eeuw samen heeft hij gedichten voor haar geschreven. Sommige daarvan zijn gepubliceerd, vele niet. Deze bundel is een selectie uit alle. Het laatste hoofdstuk bevat gedichten, die geschreven of geselecteerd zijn na de aanzegging van zijn ongeneeslijke ziekte.
Het boek is te bestellen bij www.ongrond.nl en bij de uitgever Bureau Intermonde van Greco Idema: g.idema@intermonde.nl
2022
“Twee Zwervers Verliefd”
Geen dag hetzelfde.
Om en om vertellen Wim en Eliane Jansen over hun zwervende leven samen. Twaalf keer verhuisd, van pleisterplaats naar pleisterplaats, om net als Etty Hillesum ‘een pleister op duizend wonden te willen zijn’.
De avonturen als pastor/ schrijver voor gewonde mensen, als leerkracht voor kwetsbare kinderen. Als open huis voor wie het nodig heeft.
Lees meer over dit boek
Of bestel direct via de uitgever.
2021
“Kijk eens lief”
Jeugdige liefdeslyriek van twee 70-plussers.
Een lofprijzing op mystieke erotiek.
Een love-story in poëtisch proza en gedichten: hoe een ontregelde neurotransmitter kan leiden tot een doorbraak, een nieuwe bewustwording van liefde.
Een indrukwekkend openhartig getuigenis dat het bestaat: duurzame liefde. Lees meer over dit boek
2021
“Brandend verlangen”
om op te gaan in God/Liefde. Mystiek van alledag.
Mystiek heeft de naam nogal zweverig te zijn. God heeft de naam nogal abstract te zijn. Alleen al het woord ‘God’. Dat beladen, misverstandelijke woord. Ik ga er nog veel over zeggen, maar hier alvast dit: wie moeite heeft met dat woord nodig ik van harte uit om de titel vrijelijk aan te passen aan het eigen levensgevoel: Brandend verlangen om op te gaan in liefde.
Meer over het boek
“o VADER, WIJ ZIJN SAMEN GEWEEST”
De cruciale rol die een vader speelt…
Het kleinschalige boerenleven van toen, dichtbij de aarde, met de seizoenen…
De kennismaking met erotiek, liefde en dood…
Een boek met een luchtig levensbeschouwelijk accent in de sfeer van een historische streekroman.
Wim Jansen vertelt over zijn vader, een heftig levende man die als boer van het leven genoot maar er ook hartstochtelijk aan heeft geleden.
De confrontatie met de dood vormt de rode draad in de verhalen.
Lees meer over het boek
2019 – BOEK :
“O Hemel, zei de krokodil”
In Juni 2019 verscheen het nieuwe boek van Wim Jansen. Het boek is hier te koop
Op de omslag staat:
Bestaat God? – vroeg Matthijs van Nieuwkerk naar aanleiding van Stephen Hawkings laatste boek aan tafelheer Jan Mulder. Nee, antwoordde deze beslist.
Over God wordt meestal gesproken in termen van bestaan en niet-bestaan, geloven en niet-geloven. Wim Jansen wil het woord ‘God’ weghalen uit deze sfeer van feitelijkheid en het brengen waar het volgens hem thuishoort: in de verbeelding van de taal.
In 52 dierenverhalen wordt God op ironische wijze ter sprake gebracht, soms expliciet, soms verhuld. Als gapend gat, als vraag, als schreeuw, als verlangen, als licht, als liefde, als ervaring of het ontbreken daarvan, maar altijd als woordspel, verwijzend naar een dimensie van het bestaan waar geen woorden voor zijn.
De verhalen in dit boek, prachtig geïllustreerd door zoon Hans Jansen, nodigen uit tot persoonlijke reflectie, maar ook om in gesprek te gaan. Met kinderen, jongeren en zoekende volwassenen voor wie het woord ‘God’ niet vanzelfsprekend maar evenmin kansloos is.
2018 – BOEK :
“BRON IN JE BREIN – bidden tot de God in wie je niet gelooft”
Steeds meer zinzoekers, twijfelaars, gelovigen en ongelovigen zouden wel willen bidden, maar kunnen het niet meer omdat de traditie niet bij hen past. In dit boek ontdekt Wim Jansen bidden – voorbij geloof en religie – als universeel menselijk verlangen, als bewustwording van de volledige werkelijkheid en als verbinding met het eeuwige. Hij leert je concentreren op het heilige in het universum van je brein. Zo wordt bidden een bron van kracht, rust en liefde voor iedereen.
Op mijn pagina Poëzie heb ik enkele gedichten geplaatst – om de lezer nieuwsgierig te maken naar mijn in 2016 verschenen bundel ‘Zingen aan de Styx’.
Hieronder enkele reacties daarop:
“ZINGEN AAN DE STYX”
‘De gedichten in de ontroerende, mooie bundel Zingen aan de Styx van Wim Jansen hebben mij diep geraakt. […] Ze zijn van een mystieke schoonheid.’
Aat de Kwant in Terugkeer (Kwartaaluitgave van de Stichting Netwerk/Nabij-de-doodervaringen, winter 2016/2017)
‘Heel veel mensen zullen deze zin- en inhoudsvolle gedichten temeer verwelkomen omdat ze kort en compact zijn. Achter in deze gedichtenbundel worden nog meer – in mijn ogen uitdagende – boeken van Wim Jansen genoemd, die veel mensen nieuwsgierig zullen maken.’
Peter Verhoeven in De Roerom (communicatieblad Kritisch Katholieken / december 2016)
‘… Een persoonlijk getuigenis […]: Een bundel lang roepen naar de overkant.’
Mario Molegraaf in de PZC (28 oktober 2016: Roepen naar de overkant)
‘Een pelgrimage door het grensgebied van dood en leven. […] Een kosmische omarming.’
Marianne van Waterschoot op Nieuwwij.nl (6 november 2016: Alleen in jouw omarming was ik vrij)