Conchita Wurst, de winnaar/winnares van het decadente songfestival bracht me op het idee om op zoek te gaan naar de vrouwelijke component van het goddelijke. Die vond ik in androgyne godenbeelden – nota bene mannen met borsten en vrouwen met baarden – en in de oude traditie van Sophia, de ‘vrouw van God’. Maar ook in het Pinksterverhaal, in de metafoor ‘Geest’. Vandaar dat ik dit thema zowel in de Pinksterdienst in de Koorkerk als in de dienst op zondag Trinitatis (Vader, Zoon en Geest) in Delft kon gebruiken.

Vandaag deze meditatie op de site gezet.

Dit verhaal had de vrouw in mijn geboortedorp moeten horen, die een ‘kweene’ werd genoemd en een eind aan haar leven maakte… Zie verder de preek ‘Een vrouw met een baard’.