Tijdens het langzaam wakker worden uit een diepe slaap ervaar ik een intense verbondenheid. Met het leven, het licht dat door de gordijnen schemert, de komende dag, mijzelf en de warmte, de vrede, de liefde die ik God noem. 

Het is heel innig. 

In een gedichtje weergegeven en dat op Ongrond geplaatst.

Zie link in rondzendmail hieronder. 

Beste allen,
maar weer eens een rustgevend gedichtje – zo gelezen!
Smaak te pakken…? 

www.ongrond.nl/2020/07/intiem/

Aanstaande zondag in de Koorkerk: Als een maki in de zon. 
Met het lied My back pages van Bob Dylan, in de sprankelende uitvoering van The Byrds. 

Van het medische front geen nieuws.
Over een week of drie bloedonderzoek – maar voel me nog goed.
Hartelijke groet,
Wim