Bijna dan toch… het duren van het licht tot middernacht… om na een paar uur alweer terug te keren. 

Heerlijk. 

Intussen: nog steeds niet kunnen laten om te schrijven. 

Troost en rijkdom en perspectief meegeven bij voorbaat?

Zoiets, denk ik.

In ieder geval blijft het stromen. 

Zie hieronder mijn nieuwe column en berichtjes.

Beste allen,
bij deze de link naar mijn nieuwe column, een vervolg op ‘Mens durf te leven’ – die overigens bij de EO is opgevallen, waardoor ik ben uitgenodigd om mee te werken aan een tv-programma over ouderdom en dood. Het wordt komende tijd met mooie beelden rond Veere opgenomen, maar pas dit najaar uitgezonden.  

www.ongrond.nl/2020/06/requiem-voor-de-levenden/

Begin juli verschijnt het themanummer van Volzin ‘Na de crisis’, waarin mijn essay, zowel op papier als online.
Ik zal zien of ik ook daarvan een link kan rondsturen.

Geniet van het lieve lange licht en hartelijke groet,
Wim