in de column maar weer eens licht over mijn omgaan met de dood. Met een stevig verzet tegen de zwarigheid en een oproep tot licht…

Neem het ter harte!

 

Update:

stoute waarden stijgen en stijgen en ik ben tot steeds minder in staat. Ik vlieg nu met lichtsnelheid af op het licht. Bij het Erasmus kan ik pas terecht op 11 maart en dat is alleen nog maar een intakegesprek. De behandeling laat dan nog op zich wachten. Ik ben nu zo beroerd dat ik vrees dat dit te laat gaat komen. Maar je weet natuurlijk nooit. De scen arts met het oog op mogelijk euthanasie is wel al ingeschakeld. Op alles voorbereid en ‘never a dull moment’.  

Maar denk erom, niet getreurd, ik begin ernaar te verlangen met dit doodzieke lijf!

Beklaag mij niet! 

 

LOVE voor jullie allen,

Wim