Vaak word ik ’s morgens vroeg wakker in een cocon van geluk. 

Het is vreemd, uitgerekend in dit perspectief van eindigheid. 

Tegelijk signaleer ik malaise en onbehagen in de samenleving.

Vandaar geïnspireerd tot nieuwe column.

Beste allen,
met alle technische verworvenheden lijken we niet gelukkiger geworden en slechter om te kunnen gaan met tegenslagen.
Vanuit mijn onzekere situatie maar zelf zielsgelukkig een diagnose – voor wat die waard is.

https://ongrond.nl/2020/09/waarom-worden-wij-maar-niet-gelukkig/

Voor de liefhebbers in de regio: zondag 6 september mag ik weer voorgaan in de Koorkerk.
Thema n.a.v. Zwarte Schuur van Oek de Jong: Het witte licht in een zwarte schuur.  
Ik verheug me erop.

Geniet van de nazomer,
Wim