Lieve allen,

al met al blijken de voorbereiding en het hele traject in het Erasmus te zwaar. Hoezeer het mij ook verdriet voor mijn geliefden, ik kan niet meer. 

Ik heb besloten ‘mijn lichaam los te laten / alleen nog maar het sterke licht / het rode zuivere van de late zon / te zien, te volgen / en de eigen weg te gaan… (M. Vasalis)

 

Deze week gaat het gebeuren, mijn bevrijding uit dat gekwelde lichaam. 

Zie mijn laatste column hieronder.

Daarin zie je ook de cover van mijn nieuwe boek. 

 

 

Dank voor jullie trouwe volgen en lezen!

Tot in de Eeuwige Liefde.

Maar tot die tijd zal ik altijd bij en in jullie blijven. 

LOVE

Wim

 

 

Update: 

ik lijk wel gek maar ik ga toch die radioactieve kuur in het Erasmus aan, niet omdat ik mijn leven wil rekken, maar om een aantal dingen te voltooien. Echter, zodra ik ik te veel last krijg van de bijwerkingen kan ik er elk moment uitstappen. Moet nog wel een extra PET scan ondergaan eer het definitief is. Opnieuw geef ik mij over aan de tombola. Wees niet verbaasd als ik er toch ineens tussenuit piep. Alles is goed. 

 

Wij merken aan mensen dat ze schromen om langs te komen of te bellen of wat ook. Tijd dus om te laten weten dat wij graag mensen te woord staan, ontvangen etc. Alleen niet voor een beladen ‘afscheid’. Ten eerste ben ik nog niet dood en ten tweede ervaar ik mijn dood niet als afscheid. Ik blijf gewoon bij jullie. Je komt nooit meer van mij af 😉

Zie ook de column.

 

Agenda:

Ik heb alles gecanceld, maar op 30 maart, bij de bevestiging van Koert van der Velde en Anna de Jong als predikanten van ‘De Verbinding’ (Schoondijke, Groede, Waterlandkerkje en Breskens) zal ik in Schoondijke aanwezig zijn, hetzij online hetzij fysiek, met een verhaal. 

Geniet van de lentedagen – en LOVE vanaf een zonovergoten boulevard.

ook namens Eliane,

Wim

dank voor de reacties. 

Helaas lukt het me niet meer om ze persoonlijk te beantwoorden.

 

Wie is er bang voor een derde wereldoorlog? Wie niet?

Zie de column en vind je diepste rust.

 

Update:

in principe gaat behandeling in het Erasmus MC door, maar dat hoor ik pas volgende week dinsdag definitief. En dan nog minstens twee weken wachten op 1e kuur. Nooit zekerheid of die aanslaat en als dat zo is geeft het me nog maar gemiddeld vier maanden verlenging. In het gunstigste geval dus een zomer extra om precies die dingen mee te maken die ik graag nog zou meemaken. 

 

Natuurlijk hoop ik daarop, maar ik weet niet of ik het zo lang trek, zo beroerd voel ik mij soms. Dan verlang ik heel erg om van dit zieke lijf te worden verlost en te verzinken in Liefde. 

Ik ervaar deze ziekte als een proces waarin ik word voorbereid om mijn lichaam los te laten. 

 

Het geeft mij rust dat alles nu geregeld is om elk moment mijn levensvonk aan het grote vuur terug te geven. 

Maar het zal gaan zoals het zal gaan.  

 

Nou ja, zie ook de column. 

 

LOVE,

Wim

inspiratie blijft stromen, nu naar aanleiding van een prachtige tekst van Gerard Reve. Over de werkelijkheid van God. Een citatencolumn met een verrassende ontboezeming aan het slot.

Zie ook mijn column in Volzin magazine maart!

 

Update ziekte:

SCEN: Steun en Consultatie bij Euthanasie in Nederland. Ter ondersteuning van de huisarts heeft de (wettelijk verplichte) scen arts groen licht gegeven voor euthanasie. Het stelt mij gerust dat ik nu elk ogenblik dit gekwelde lichaam kan verlaten. Weet dat ik mij erop verheug. Natuurlijk wordt die vreugde getemperd door het verdriet dat ik achterlaat, maar ik weet dat zij ook mijn geliefden zal dragen. 

Tegelijk, omdat ik nog een aantal dingen wil voltooien geef ik het Erasmus nog een kans, maar ik acht die eerlijk gezegd steeds kleiner. Het mag gaan zoals het gaat. 

 

Elke dag geniet ik van het prachtige, heiige licht deze dagen en verlang alleen maar meer om daarin op te gaan. 

LOVE,

Wim 

 

in de column maar weer eens licht over mijn omgaan met de dood. Met een stevig verzet tegen de zwarigheid en een oproep tot licht…

Neem het ter harte!

 

Update:

stoute waarden stijgen en stijgen en ik ben tot steeds minder in staat. Ik vlieg nu met lichtsnelheid af op het licht. Bij het Erasmus kan ik pas terecht op 11 maart en dat is alleen nog maar een intakegesprek. De behandeling laat dan nog op zich wachten. Ik ben nu zo beroerd dat ik vrees dat dit te laat gaat komen. Maar je weet natuurlijk nooit. De scen arts met het oog op mogelijk euthanasie is wel al ingeschakeld. Op alles voorbereid en ‘never a dull moment’.  

Maar denk erom, niet getreurd, ik begin ernaar te verlangen met dit doodzieke lijf!

Beklaag mij niet! 

 

LOVE voor jullie allen,

Wim

ik kon niet laten te schrijven over het VUUR, waaruit ik heb geleefd en waarin ik opga. Het wordt steeds sterker, dit besef: we zijn op aarde om verliefd te zijn. Van alle stromingen voel ik me dan ook het meest verwant met het soefisme. Zie de column uit het diepst van mijn hart. Alles is goed.

 

Update ziekte: dank voor alle hartverwarmende reacties! Het lukt me niet meer om ze persoonlijk te beantwoorden. Vergeef mij…  

Ik ben in afwachting van bericht uit Rotterdam. Zal nog even duren. In de tussentijd moet ik opknappen. Dat schiet niet erg op. Conditie abominabel. Maar ik blijf het een kans geven.

Helaas moet ik wel alle komende preekbeurten afzeggen. Wie mij een beetje kent weet dat ik me dan echt wel ziek moet voelen…

 

Zijn jullie weer even op de hoogte.

Laat je vooral inspireren en troosten door de column!

LOVE,

Wim   

 

vanmorgen gesprek oncoloog gehad. Omdat zoveel mensen ernaar vragen – dank daarvoor! – maar ik helaas geen puf heb persoonlijk te antwoorden even een algemene update per mail.

 

Het goede nieuws is dat ik volgens de scan wel in aanmerking kom voor de behandeling in  het Erasmus en dat ik besloten heb dat vooralsnog een kans te geven. Er is nog een kansje.

Het slechte nieuws is echter dat het besluit daarover in Rotterdam twee weken op zich laat  wachten – en ik voel me vaak zo ziek dat ik niet weet of ik dat haal. Maar de oncoloog gaat proberen via medicatie mij wat op te lappen zodat ik me fitter ga voelen met het oog op de kuur. Er moet ook wel snel iets veranderen want anders beslis ik alsnog ‘mijn vonkje terug in te leggen in het grote Vuur’ (zoals A. den Doolaard het noemde) 

 

Toch heb ik vandaag nog een column geschreven over de vervuldheid van ‘God’, maar die komt in Volzin magazine maart en mag ik dus nog niet rondsturen. 

Er zal binnenkort wel weer iets opborrelen uit mijn zieke lijf, want dat gaat onverminderd door.

 

Het was ontroerend zoals collega Johanne Boot en de mensen in Hoek mijn afwezigheid hebben opgevangen. Wie daar nog iets van mee wil krijgen zie www.kerkdienstgemist.nl (9 februari PKN Hoek Onder de Wieken)

 

LOVE,

Wim   

jullie hebben wel wat beters te doen dan mijn wel en wee te volgen, dus laat het weten als je ervan af wilt! Maar omdat er velen zijn die vragen dan maar liever een rondzendmail.

 

Allereerst nog maar eens een misverstand uit de wereld helpen. Ik hoef geen medelijden maar bagatelliseren is nu ook weer niet nodig. Dat verklaart  mij namelijk tot overdrijver of zelfs leugenaar. Soms bereiken mij ‘roomers’ die anderen over mij verspreiden en die me verbijsteren. Zoals: dat ik nog wel tien jaar zou leven omdat er zoveel mensen oud worden met prostaatkanker. Zeker, van prostaatkanker kan je genezen of er oud mee worden. Maar wat ik heb is UITGEZAAIDE prostaatkanker – en dan ben je toch echt een vogel voor de kat. Hooguit een paar jaar rekken is dan nog mogelijk – zoals mij is vergaan. 

 

En verder: er is nog maar een kleine kans dat ik in aanmerking voor de therapie in het Erasmus, maar zelfs ALS die aanslaat geeft me dat hooguit enkele maanden. Zoals ik me nu voel weet ik niet eens of ik dat nog wil…

 

Maar nu het goede nieuws: 

ik heb de dood altijd gezien als een fase die erbij hoort en waar je op waardige wijze iets moois van kan maken. Als binnenkort het moment zou komen dat ik de kuierlatten moet nemen, dan zal ik dat moment zelf bepalen en ter hand nemen, bewust en in volle vreugde en vrede met mijn God. Tegen die tijd zal ik er nog een mooie column aan wijden!

Beklaag mij dus niet...

 

Mochten mij toch nog enkele maanden gegund zijn, dan zal ik die aangrijpen om nog een paar bijzondere klussen te volbrengen. Zoals de presentatie van mijn nieuwe boek, mijn ’theologisch testament’: VERBIJSTERING EN VERRUKKING – waartoe wij leven. 

Maar ook zonder mij zal die plaatsvinden, want het boek is VOLTOOID…

 

De kerkdienst morgen in Hoek waarin ik zou voorgaan wordt gedaan door collega Johanne Boot uit Aardenburg. Zij gebruikt de viering die ik al had voorbereid en ik spreek een videoboodschap uit aan de mensen uit mijn geboortedorp.

Te volgen via www.kerkdienstgemist.nl (PKN Hoek, Onder de Wieken)

 

Wim

 

hoewel ik mij een dweil voel kon ik toch niet laten een column te schrijven. Er moet me nog iets van het hart over de liefde, te gewoon en vanzelfsprekend gevonden door de meeste mensen en te weinig urgent beleefd…

 

https://ongrond.nl/2025/02/het-is-tijd-voor-de-liefde/ 

 

In afwachting van de Petscan en de uitslag en niet in staat voor te gaan in Hoek as. zondag 9 februari. Dat doet zeer, maar… mijn vervangende collega Johanne Boot (Aardenburg) is zo lief mijn geplande dienst integraal te houden. Geweldig! Dan ben ik er dus toch bij as. zondag. Ook omdat ik op het mooie beamerscherm een videoboodschap uit mag spreken.

Er zijn nogal wat mensen die hebben aangegeven dit te willen volgen via www.kerkdienstgemist.nl   (PKN Hoek, Onder de Wieken)

Dart kan dus. Thema: Zalige vreugde om niets (met het lied Nooit meer van God los, van Hans de Booij) 

 

Verder is het dus afwachten – ik heb met alles vrede.

LOVE,

Wim

het gaat niet zo goed met mij, maar het gaat wel ‘god’ met mij (voor wie de boekpresentatie heeft bijgewoond of gevolgd ;-))

Alle mogelijke stoute waarden rijzen de pan uit en voor het eerst heb ik mij ook dagen navenant gevoeld: doodmoe en beroerd. Vandaag voel ik mij voor het eerst iets beter.

De chemo werkt niet en de oncoloog biedt mij nog één escape in het Erasmus om wat maanden te rekken – om misschien de plannen waartoe ik word uitgenodigd te kunnen volbrengen.

 

Maar in alles de overgave aan ‘jouw wil’. Leonard Cohen: If it be your will... En dan dat machtige: Let the rivers fill, let the hills rejoyce. Hoe het ook afloopt, zo ervaar ik het! 

Zie de column vol updates:

 

Onder veel voorbehoud dan toch maar de agenda;

Zondag 9 februari 10 uur: PKN Hoek Onder de Wieken. Thema nog onbekend

Zondag 23 februari 10 uur: Ichtuskerk Brouwershaven. 

Zondag 2 maart 10 uur: Doopsgezinde kerk Middelburg

Zondag 16 maart 10.15 uur: Vrijzinnig Hattem

Zondag 30 maart: Bevestiging collega predikanten in PKN Schoondijke/Breskens/Groede/Waterlandkerkje

 

Zeer onzeker en zeer benieuwd of die tijd me nog vergund is!

Maar echt, laat je troosten door de de column en het lied in de column!

LOVE,

Wim