Voor de kinderen: Weet je wat een profeet is?
(gesprekje)
In ieder geval NIET iemand die de toekomst voorspelt.
Het is iemand die goed weet wat er onder de mensen leeft,
waar het allemaal misgaat in de wereld en wat we eraan zouden kunnen doen.
Bestaan er nu nog profeten of komen die alleen voor in verhalen van vroeger?
Er was eens een profeet die alleen maar leuke dingen zei.
Hij was dan ook heel populair!
Hij kwam op tv bij DWDD en bij Abel Bakt Taarten en het jeugdjournaal en zo…
En dan vroegen de mensen: Profeet, hoe zal het met mij gaan in de toekomst?
En dan antwoordde hij: Heel goed, je zult rijk worden en beroemd!
Of de mensen vroegen: Hoe zal het gaan met de problemen in de wereld?
En dan zei hij: Heel goed! Ze worden allemaal opgelost!
Maar hoe dan, profeet? – vroegen de mensen – hoe worden ze opgelost?
En dan antwoordde hij: Gewoon, door net te doen of ze er niet zijn…
Profeet, hoe gaat het verder met de wereld?
En de profeet zei: Heel goed! Er is alleen maar reden om te feesten…
…
Maar op een dag keek de profeet in de spiegel en er was een onrust in hem.
Er klopte iets niet.
Hij keek nog eens goed en zag wat het was dat niet klopte.
Mijn gezicht lacht – riep hij uit – maar van binnen huil ik.
Ik huil om alle kinderen die op de vlucht zijn of in vreselijke kampen wonen.
Ik huil om de mensen die geen eten hebben en geen dak boven hun hoofden.
Ik huil om alle dieren die een heel slecht leven hebben in te kleine hokken.
Ik huil om de mooie natuur die op zoveel plaatsen wordt kapotgemaakt.
Weet je wat? – zei de profeet – Ik ga eens stoppen met die leukigheid.
Ik ga de mensen de waarheid zeggen.
Ik ga vertellen dat het zo niet langer kan, dat we wakker moeten worden,
dat we het verschrikkelijk moeten vinden wat er allemaal gebeurt…
…
Toen was de profeet weer een profeet, want hij schudde iedereen wakker.
Maar toen joegen de mensen hem weg…
Lezing gedicht Hans Andreus: Voor de lieve lezer (fragmenten)
De woorden der gemakkelijkheid,
woorden van roze sluimer,
kamer behangen met pastelkleurige dromen,
dat is de poëzie die u lust.
[…]
Maar de poëzie die wil zeggen
dat ons aller broeder de mens is,
een ellendige broeder,
een koude zuster,
een slaande aarde –
[…]
die poëzie
eet u snel tegen, nietwaar?
———
Na de lezingen: De evangelieschrijvers, ook Lukas, hebben zich onbekommerd een ‘eigen Jezus’ gecreëerd. De ‘historische Jezus van Nazaret’ waarop zij die baseren vinden we nooit terug. Er zal zeker een historische Jezus zijn geweest die in essentie beantwoordt aan het beeld van de evangelieschrijvers, maar dat neemt niet weg dat dat beeld is gekleurd door de christengemeenschap waarvan zij deel uitmaakten. Zij leggen Jezus van alles in de mond en schrijven hem daden toe die zij zelf van belang vinden. Als zij dat deden mogen wij dat ook. Dat is wat ik in de meditatie ga doen. Mijn Jezus is dan op zijn beurt weer gebaseerd op de Jezus in dit verhaal van Lukas. Voor de goede orde: dat hoeft niet uw Jezus te zijn. Voel u vrij…
In mijn meditatiedialoog is Jezus van Nazaret (JvN) te gast bij Matthijs van Nieuwkerk (MvN) van DWDD. Ik zal proberen de sfeer van dat programma op te roepen, maar één ding kan ik alvast niet en dat is de snelheid evenaren waarop Van Nieuwkerk praat. U zou het dan namelijk niet kunnen verstaan.
Meditatie: Dialoog tussen MvN enb JvN
MvN: Goedenavond allemaal, hartelijk welkom in…
… De Wereld Draait Doorrrrr….
U in het bijzonder welkom, meneer van Nazaret.
Ik moet zeggen, het ZINDERT bij mij.
Het is GEWELDIG, werkelijk FANTASTISCH wat u hebt laten zien.
Ik had u volledig over het hoofd gezien, ach ja, een profeetje uit de provincie,
maar u hebt zich nu SUBLIEM gerevancheerd.
Een MEESTERLIJKE stunt om zo de aandacht op u te vestigen.
Werkelijk een BRILJANTE truc, met zo’n ezel de stad binnenkomen.
Nu is het dan zover, hè? Eindelijk erkenning: GERECHTIGHEID!
U zult nu voortaan uw duizenden verslaan.
Twitter en Facebook zullen te klein zijn.
Van harte GEFELICITEERD!!!
JvN: …..
MvN (ongemakkelijk):
U kijkt er niet bij alsof u net door duizenden bent toegejuicht
en van uw glorieuze pausmobiel bent afgestapt:
op een ezel de stad binnenkomen als was u Poetin op de Krim,
in één woord FABULEUS, een GOUDEN zet.
Maar dan mag u wel een beetje blijer kijken.
U beseft het toch wel?
U bent binnen!
Eén optreden in mijn programma en de wereld ligt aan uw voeten!
JvN: …
MvN: Wat zwijgt u nu? Dat wilt u juist niet??
Maar ZINDERT het dan niet bij u?
Al die mensen, zo in extase!
Daar moet u toch wel blij van worden…?
JvN: … (stilte, dan): Zo, dat is lekker, hè, die stilte.
Wat een weldaad…
Maar, m’n beste Matthijs, om op je vraag terug te komen,
inderdaad, nee, dit is niet wat ik wil.
Ik wil de wereld niet aan m’n voeten…
…
MvN: U wilt het niet???
Maar het is toch geweldig?
Al die mensen in de weer op de social media.
Geert Wilders is er niks bij.
Hij heeft met zijn publiciteitsstunt in Den Haag niet voor elkaar gekregen
wat u met een stomme ezel wel is gelukt:
Een hele massa op de been die niet ‘minder, minder’ scanderen
maar ‘meer, meer’ en een of andere nieuwe kreet: Hosanna of zoiets.
Hosanna… HEERLIJK… het zal een hype worden… het zou mijn kreet kunnen zijn.
Zoveel succes, meneer van Nazaret,
dat had u toch niet durven dromen als boertje uit Galilea.
SUCCES! Dat is toch waar alles om draait…
Zelfs de stenen zouden meeschreeuwen, dat zei u toch zelf?
JvN: (stilte, dan) Mag ik je vragen, Matthijs, om niet voor mij regelen
wat ik zou moeten voelen?
Als mensen gaan scanderen kun je het beter helemaal niet vertrouwen,
weet je dat nog niet?
Of dat nu ‘Russia Russia’ is, of ‘minder, minder’,
dan is het pas echt opletten geblazen.
Dan is het vandaag ‘Hosanna’ en morgen ‘kruisigt hem!’.
En dat van die stenen, dat heb ik inderdaad gezegd.
Maar ik bedoelde iets totaal anders.
Krijg ik even gelegenheid?
De stenen, als zij zouden schreeuwen, dan is dat niet van blijdschap,
maar van pijn, van verdriet, van woede om al het onrecht.
Weet je welke stenen schreeuwen, Matthijs?
Die van de puinhopen in Syrië, die waaronder kinderen bedolven liggen.
Maar ook die van de lelijke bouwsels die de aarde verontreinigen.
Zoals ook het water van de rivieren en de zeeën schreeuwt.
Zoals ook de koraalriffen schreeuwen – en de hele aarde…
Zoals al die mensen schreeuwen overal ter wereld,
terwijl een nucleaire top en een G8 minus één vergaderen
om de idioterie in te dammen,
maar zelf intussen bijdragen aan die idioterie!
Er is geen reden, Matthijs, om als een malloot Jeruzalem binnen te rijden,
omringd door malloten die met palmtakken zwaaien
omdat ze op tv willen komen – net zoals het klapvee dat hier zit!
Het is een parodie, Matthijs, snap je dat dan niet??
Jij, die zoveel cabaretiers in je programma ontvangt
en ze allemaal GEWELDIG vindt – en jij ziet niet
dat mijn intocht op een ezel een grap is, een narrenstreek?
Een veeg uit de pan is het, een persiflage op de nucleaire top en de G7,
op Poetin met zijn annexatiegedrag en Obama met zijn opgeheven vingertje.
Zo’n goocheme jongen, zo’n flitsend programma…
… en jullie begrijpen niet dat ik dit juist allemaal niet wil,
deze populariteit, dit toegezongen worden,
het meehuilen met elke mediahype,
dit bedelen om de gunst van het volk…
MvN: Maar het zou toch een fantastische nieuwe volksbeweging kunnen zijn,
een eerste aanzet om de Romeinen… eh… ik bedoel Rutte te verjagen?
JvN: (stilte, dan) Je hebt alleen het spektakel gezien, hè Matthijs?
Je hebt niet gezien wat ik daarna deed, in de stilte.
Namelijk… een potje janken.
Want wat voor land is dit geworden, dit Jeruzalem aan de Noordzee?
Een land waar vluchtelingen als criminelen worden doorgezaagd,
waar het kaf niet van het koren wordt gescheiden,
maar op één hoop wordt verbrand.
Elke politicus, elke ambtenaar wordt hier gegijzeld – niet door Wilders,
maar door de op dit moment toevallig correcte mening
van een massa die hij vertegenwoordigt.
En die massa wordt weer gegijzeld door angst,
angst voor Samaritanen – dus minder, minder Samaritanen,
want er mocht eens een barmhartige tussen zitten.
Dan is je vijandbeeld naar de knoppen.
Ik heb zitten janken, ja, op m’n ezel.
Het is begonnen als leuke grap
en de jongens en ik hebben er hartelijk om gelachen.
We zagen het voor ons:
In plaats van met een miljoenen kostende operatie, met veel machtsvertoon,
kom ik op een ezel het land binnen, zonder beveiliging.
En in plaats van de grimmige ME-koppen aan de kant van de weg
zetten we kinderen neer die met palmtakken zwaaien.
Ja, een mooi en speels protest.
Maar al snel liep het uit de hand want werd het serieus.
En als iets al te serieus wordt – berg je dan maar.
Volwassenen namen het over, begonnen te scanderen,
zagen mij blijkbaar plotseling werkelijk als hun nieuwe politieke leider,
de lang verwachte Messias.
Wat als parodie bedoeld was werd menens.
Maar ik wil dit niet, dit eeuwige opportunisme van het volk.
Dit geschreeuw om een held – alles volgens de oude patronen.
Pater Frans, iedereen maakt nu een held van hem, maar geloof me:
Hij wilde geen held zijn, hij kon niet anders dan zo leven.
Hij was gegrepen door iets dat hem maakte tot wie hij was,
iets dat zijn hart heeft omgevormd tot een en al mededogen.
Ik weet het zeker, hij had het ongemakkelijk gevonden te worden toegezongen,
net zoals ik het ongemakkelijk vond.
Vandaar die tranen, want het drong tot me door dat er niets zal veranderen.
Dat altijd dezelfde mensen het slachtoffer zullen zijn.
Dat er altijd een kogel zal zijn voor koningen op een ezel…
…
MvN: Ik word hier niet vrolijk van, meneer van Nazaret.
Ik moet het gesprek ook af gaan breken, want ik hoor de tune al.
Ik ben wel een beetje bang dat de kijkcijfers inmiddels drastisch gedaald zijn,
zodat ik al met al niet weet of het wel zo’n goed idee is geweest
om u hier uit te nodigen.
De mensen worden toch liever bevestigd in hun smaak
dan tegen de haren ingestreken.
Die poëzie eet ons snel tegen, zogezegd…
…
JvN: Dan neem ik nu even heel brutaal het woord, Matthijs.
Ik neem het zelfs even over hier in de studio,
net zoals ik het overnam in de tempel.
Ik neem het over in deze tempel hier,
deze tempel van kijkcijfers en mediahype,
succes en commercie, luidruchtigheid en uiterlijke schijn,
deze tempel waarin altijd RUIS is van prikkels, meningen, waan van de dag.
En ik zou ook graag deze tempel eens binnenstebuiten keren.
Maar niet alleen deze tempel, ook de tempels van de lege religie.
Ik ben nu eenmaal van nature een tempeluitdrijver…
…
MvN: Meneer van Nazaret, ik moet nu echt een eind…
…
JvN: Ik zie maar één weg tot genezing van deze wereld, Matthijs.
Het is de weg naar het gebedshuis zoals het bedoeld is.
Het gebedshuis in de mens zelf.
Het is de weg van de inkeer, de weg naar binnen,
zodat mensen gaan inzien wat er in hun binnenste leeft,
zodat ze in zichzelf, op de bodem van hun ziel,
de liefde ontdekken, hun eigen rust,
hun stilte,
God…
…
Het is de weg naar een plek
waar de wereld nou eens niet doordraait…
…
MvN: Meneer van Nazaret, dank voor uw komst,
dames en heren, tot een volgende aflevering van
De Wereld Draait Doorrrr…
…
STILTE…
Gebeden
Gij, die u laat zien
in een zwijgende dwaas,
in een stille, sjofele narrenkoning,
Gij, tastbaar in de vacht van een ezel,
zichtbaar in zijn droevige ogen,
Gij, eeuwig licht
in tranen om de wereld.
Huil in ons…
…
Gij, vuur van heilige woede
brand in ons…
…
Gij, kracht van liefde voor de kwetsbaren,
Gij die stenen tot erbarmen wekt,
wek ook ons…
…
We leggen onze gebedsintenties,
voor de wereld en ons persoonlijk leven,
neer in uw stilte…
…
We bidden samen het Onzevader…
…
Voor de kinderen: Weet je wat een profeet is?
(gesprekje)
In ieder geval NIET iemand die de toekomst voorspelt.
Het is iemand die goed weet wat er onder de mensen leeft,
waar het allemaal misgaat in de wereld en wat we eraan zouden kunnen doen.
Bestaan er nu nog profeten of komen die alleen voor in verhalen van vroeger?
Er was eens een profeet die alleen maar leuke dingen zei.
Hij was dan ook heel populair!
Hij kwam op tv bij DWDD en bij Abel Bakt Taarten en het jeugdjournaal en zo…
En dan vroegen de mensen: Profeet, hoe zal het met mij gaan in de toekomst?
En dan antwoordde hij: Heel goed, je zult rijk worden en beroemd!
Of de mensen vroegen: Hoe zal het gaan met de problemen in de wereld?
En dan zei hij: Heel goed! Ze worden allemaal opgelost!
Maar hoe dan, profeet? – vroegen de mensen – hoe worden ze opgelost?
En dan antwoordde hij: Gewoon, door net te doen of ze er niet zijn…
Profeet, hoe gaat het verder met de wereld?
En de profeet zei: Heel goed! Er is alleen maar reden om te feesten…
…
Maar op een dag keek de profeet in de spiegel en er was een onrust in hem.
Er klopte iets niet.
Hij keek nog eens goed en zag wat het was dat niet klopte.
Mijn gezicht lacht – riep hij uit – maar van binnen huil ik.
Ik huil om alle kinderen die op de vlucht zijn of in vreselijke kampen wonen.
Ik huil om de mensen die geen eten hebben en geen dak boven hun hoofden.
Ik huil om alle dieren die een heel slecht leven hebben in te kleine hokken.
Ik huil om de mooie natuur die op zoveel plaatsen wordt kapotgemaakt.
Weet je wat? – zei de profeet – Ik ga eens stoppen met die leukigheid.
Ik ga de mensen de waarheid zeggen.
Ik ga vertellen dat het zo niet langer kan, dat we wakker moeten worden,
dat we het verschrikkelijk moeten vinden wat er allemaal gebeurt…
…
Toen was de profeet weer een profeet, want hij schudde iedereen wakker.
Maar toen joegen de mensen hem weg…
Lezing gedicht Hans Andreus: Voor de lieve lezer (fragmenten)
De woorden der gemakkelijkheid,
woorden van roze sluimer,
kamer behangen met pastelkleurige dromen,
dat is de poëzie die u lust.
[…]
Maar de poëzie die wil zeggen
dat ons aller broeder de mens is,
een ellendige broeder,
een koude zuster,
een slaande aarde –
[…]
die poëzie
eet u snel tegen, nietwaar?
———
Na de lezingen: De evangelieschrijvers, ook Lukas, hebben zich onbekommerd een ‘eigen Jezus’ gecreëerd. De ‘historische Jezus van Nazaret’ waarop zij die baseren vinden we nooit terug. Er zal zeker een historische Jezus zijn geweest die in essentie beantwoordt aan het beeld van de evangelieschrijvers, maar dat neemt niet weg dat dat beeld is gekleurd door de christengemeenschap waarvan zij deel uitmaakten. Zij leggen Jezus van alles in de mond en schrijven hem daden toe die zij zelf van belang vinden. Als zij dat deden mogen wij dat ook. Dat is wat ik in de meditatie ga doen. Mijn Jezus is dan op zijn beurt weer gebaseerd op de Jezus in dit verhaal van Lukas. Voor de goede orde: dat hoeft niet uw Jezus te zijn. Voel u vrij…
In mijn meditatiedialoog is Jezus van Nazaret (JvN) te gast bij Matthijs van Nieuwkerk (MvN) van DWDD. Ik zal proberen de sfeer van dat programma op te roepen, maar één ding kan ik alvast niet en dat is de snelheid evenaren waarop Van Nieuwkerk praat. U zou het dan namelijk niet kunnen verstaan.
Meditatie: Dialoog tussen MvN enb JvN
MvN: Goedenavond allemaal, hartelijk welkom in…
… De Wereld Draait Doorrrrr….
U in het bijzonder welkom, meneer van Nazaret.
Ik moet zeggen, het ZINDERT bij mij.
Het is GEWELDIG, werkelijk FANTASTISCH wat u hebt laten zien.
Ik had u volledig over het hoofd gezien, ach ja, een profeetje uit de provincie,
maar u hebt zich nu SUBLIEM gerevancheerd.
Een MEESTERLIJKE stunt om zo de aandacht op u te vestigen.
Werkelijk een BRILJANTE truc, met zo’n ezel de stad binnenkomen.
Nu is het dan zover, hè? Eindelijk erkenning: GERECHTIGHEID!
U zult nu voortaan uw duizenden verslaan.
Twitter en Facebook zullen te klein zijn.
Van harte GEFELICITEERD!!!
JvN: …..
MvN (ongemakkelijk):
U kijkt er niet bij alsof u net door duizenden bent toegejuicht
en van uw glorieuze pausmobiel bent afgestapt:
op een ezel de stad binnenkomen als was u Poetin op de Krim,
in één woord FABULEUS, een GOUDEN zet.
Maar dan mag u wel een beetje blijer kijken.
U beseft het toch wel?
U bent binnen!
Eén optreden in mijn programma en de wereld ligt aan uw voeten!
JvN: …
MvN: Wat zwijgt u nu? Dat wilt u juist niet??
Maar ZINDERT het dan niet bij u?
Al die mensen, zo in extase!
Daar moet u toch wel blij van worden…?
JvN: … (stilte, dan): Zo, dat is lekker, hè, die stilte.
Wat een weldaad…
Maar, m’n beste Matthijs, om op je vraag terug te komen,
inderdaad, nee, dit is niet wat ik wil.
Ik wil de wereld niet aan m’n voeten…
…
MvN: U wilt het niet???
Maar het is toch geweldig?
Al die mensen in de weer op de social media.
Geert Wilders is er niks bij.
Hij heeft met zijn publiciteitsstunt in Den Haag niet voor elkaar gekregen
wat u met een stomme ezel wel is gelukt:
Een hele massa op de been die niet ‘minder, minder’ scanderen
maar ‘meer, meer’ en een of andere nieuwe kreet: Hosanna of zoiets.
Hosanna… HEERLIJK… het zal een hype worden… het zou mijn kreet kunnen zijn.
Zoveel succes, meneer van Nazaret,
dat had u toch niet durven dromen als boertje uit Galilea.
SUCCES! Dat is toch waar alles om draait…
Zelfs de stenen zouden meeschreeuwen, dat zei u toch zelf?
JvN: (stilte, dan) Mag ik je vragen, Matthijs, om niet voor mij regelen
wat ik zou moeten voelen?
Als mensen gaan scanderen kun je het beter helemaal niet vertrouwen,
weet je dat nog niet?
Of dat nu ‘Russia Russia’ is, of ‘minder, minder’,
dan is het pas echt opletten geblazen.
Dan is het vandaag ‘Hosanna’ en morgen ‘kruisigt hem!’.
En dat van die stenen, dat heb ik inderdaad gezegd.
Maar ik bedoelde iets totaal anders.
Krijg ik even gelegenheid?
De stenen, als zij zouden schreeuwen, dan is dat niet van blijdschap,
maar van pijn, van verdriet, van woede om al het onrecht.
Weet je welke stenen schreeuwen, Matthijs?
Die van de puinhopen in Syrië, die waaronder kinderen bedolven liggen.
Maar ook die van de lelijke bouwsels die de aarde verontreinigen.
Zoals ook het water van de rivieren en de zeeën schreeuwt.
Zoals ook de koraalriffen schreeuwen – en de hele aarde…
Zoals al die mensen schreeuwen overal ter wereld,
terwijl een nucleaire top en een G8 minus één vergaderen
om de idioterie in te dammen,
maar zelf intussen bijdragen aan die idioterie!
Er is geen reden, Matthijs, om als een malloot Jeruzalem binnen te rijden,
omringd door malloten die met palmtakken zwaaien
omdat ze op tv willen komen – net zoals het klapvee dat hier zit!
Het is een parodie, Matthijs, snap je dat dan niet??
Jij, die zoveel cabaretiers in je programma ontvangt
en ze allemaal GEWELDIG vindt – en jij ziet niet
dat mijn intocht op een ezel een grap is, een narrenstreek?
Een veeg uit de pan is het, een persiflage op de nucleaire top en de G7,
op Poetin met zijn annexatiegedrag en Obama met zijn opgeheven vingertje.
Zo’n goocheme jongen, zo’n flitsend programma…
… en jullie begrijpen niet dat ik dit juist allemaal niet wil,
deze populariteit, dit toegezongen worden,
het meehuilen met elke mediahype,
dit bedelen om de gunst van het volk…
MvN: Maar het zou toch een fantastische nieuwe volksbeweging kunnen zijn,
een eerste aanzet om de Romeinen… eh… ik bedoel Rutte te verjagen?
JvN: (stilte, dan) Je hebt alleen het spektakel gezien, hè Matthijs?
Je hebt niet gezien wat ik daarna deed, in de stilte.
Namelijk… een potje janken.
Want wat voor land is dit geworden, dit Jeruzalem aan de Noordzee?
Een land waar vluchtelingen als criminelen worden doorgezaagd,
waar het kaf niet van het koren wordt gescheiden,
maar op één hoop wordt verbrand.
Elke politicus, elke ambtenaar wordt hier gegijzeld – niet door Wilders,
maar door de op dit moment toevallig correcte mening
van een massa die hij vertegenwoordigt.
En die massa wordt weer gegijzeld door angst,
angst voor Samaritanen – dus minder, minder Samaritanen,
want er mocht eens een barmhartige tussen zitten.
Dan is je vijandbeeld naar de knoppen.
Ik heb zitten janken, ja, op m’n ezel.
Het is begonnen als leuke grap
en de jongens en ik hebben er hartelijk om gelachen.
We zagen het voor ons:
In plaats van met een miljoenen kostende operatie, met veel machtsvertoon,
kom ik op een ezel het land binnen, zonder beveiliging.
En in plaats van de grimmige ME-koppen aan de kant van de weg
zetten we kinderen neer die met palmtakken zwaaien.
Ja, een mooi en speels protest.
Maar al snel liep het uit de hand want werd het serieus.
En als iets al te serieus wordt – berg je dan maar.
Volwassenen namen het over, begonnen te scanderen,
zagen mij blijkbaar plotseling werkelijk als hun nieuwe politieke leider,
de lang verwachte Messias.
Wat als parodie bedoeld was werd menens.
Maar ik wil dit niet, dit eeuwige opportunisme van het volk.
Dit geschreeuw om een held – alles volgens de oude patronen.
Pater Frans, iedereen maakt nu een held van hem, maar geloof me:
Hij wilde geen held zijn, hij kon niet anders dan zo leven.
Hij was gegrepen door iets dat hem maakte tot wie hij was,
iets dat zijn hart heeft omgevormd tot een en al mededogen.
Ik weet het zeker, hij had het ongemakkelijk gevonden te worden toegezongen,
net zoals ik het ongemakkelijk vond.
Vandaar die tranen, want het drong tot me door dat er niets zal veranderen.
Dat altijd dezelfde mensen het slachtoffer zullen zijn.
Dat er altijd een kogel zal zijn voor koningen op een ezel…
…
MvN: Ik word hier niet vrolijk van, meneer van Nazaret.
Ik moet het gesprek ook af gaan breken, want ik hoor de tune al.
Ik ben wel een beetje bang dat de kijkcijfers inmiddels drastisch gedaald zijn,
zodat ik al met al niet weet of het wel zo’n goed idee is geweest
om u hier uit te nodigen.
De mensen worden toch liever bevestigd in hun smaak
dan tegen de haren ingestreken.
Die poëzie eet ons snel tegen, zogezegd…
…
JvN: Dan neem ik nu even heel brutaal het woord, Matthijs.
Ik neem het zelfs even over hier in de studio,
net zoals ik het overnam in de tempel.
Ik neem het over in deze tempel hier,
deze tempel van kijkcijfers en mediahype,
succes en commercie, luidruchtigheid en uiterlijke schijn,
deze tempel waarin altijd RUIS is van prikkels, meningen, waan van de dag.
En ik zou ook graag deze tempel eens binnenstebuiten keren.
Maar niet alleen deze tempel, ook de tempels van de lege religie.
Ik ben nu eenmaal van nature een tempeluitdrijver…
…
MvN: Meneer van Nazaret, ik moet nu echt een eind…
…
JvN: Ik zie maar één weg tot genezing van deze wereld, Matthijs.
Het is de weg naar het gebedshuis zoals het bedoeld is.
Het gebedshuis in de mens zelf.
Het is de weg van de inkeer, de weg naar binnen,
zodat mensen gaan inzien wat er in hun binnenste leeft,
zodat ze in zichzelf, op de bodem van hun ziel,
de liefde ontdekken, hun eigen rust,
hun stilte,
God…
…
Het is de weg naar een plek
waar de wereld nou eens niet doordraait…
…
MvN: Meneer van Nazaret, dank voor uw komst,
dames en heren, tot een volgende aflevering van
De Wereld Draait Doorrrr…
…
STILTE…
Gebeden
Gij, die u laat zien
in een zwijgende dwaas,
in een stille, sjofele narrenkoning,
Gij, tastbaar in de vacht van een ezel,
zichtbaar in zijn droevige ogen,
Gij, eeuwig licht
in tranen om de wereld.
Huil in ons…
…
Gij, vuur van heilige woede
brand in ons…
…
Gij, kracht van liefde voor de kwetsbaren,
Gij die stenen tot erbarmen wekt,
wek ook ons…
…
We leggen onze gebedsintenties,
voor de wereld en ons persoonlijk leven,
neer in uw stilte…
…
We bidden samen het Onzevader…
…