Laat je leven stromen (met Let it be, Beatles) – Pasen 2023

Thema:Laat je leven stromen

 

Stilte en gebed

Eeuwig licht en leven,

onze ziel zoekt en tast naar jou

als een bloem die oprijst uit de aarde

en haar bladen openvouwt naar jou

in de stilte…

….

Licht en leven en liefde,

stroom, stroom

door deze knotsgekke wereld

en hoor hoe onze stilte

wordt tot muziek:

een zingend gebed.

Amen

 

Thema: Laat je leven stromen.

Daarmee sluit ik aan de bij een lezing die afgelopen vrijdag in de Koorkerk in Middelburg is gehouden – daar kom ik zo nog op terug.

 

Opstapje naar het thema: Levenswijsheid van een dode albatros

Hier lig ik nu, met mijn brede vleugels deinend op de golven, telkens aanklotsend tegen de rotsen van dit verloren eiland in de Stille Zuidzee. 

Hoor naar de levenswijsheid van een dode albatros:

Pas nu ik dood ben begrijp ik het leven.

Noem dat maar eens niet treurig – dat je pas aan het eind van je leven weet hoe je moet leven.

En toch, het voelt alsof het zo hoort, alsof dit de bedoeling is.

Dan is het leven blijkbaar een leerschool.

En een leerschool kan nooit voor niks zijn.

Dus dan moet het leven ergens toe dienen.

Maar wat, zul je vragen, heb je dan geleerd?

Wat begrijp je dan nu je dood bent?

 

Van nature laat ik mij drijven op de wind.

Dat vermogen heb ik meegekregen in mijn ontzagwekkende vleugels.

Maar ik heb het veel te weinig benut.

Ik heb nog te veel tegen de wind in gevlogen, te veel gevochten tegen de golven.

Zo heb ik meer tegenslag ervaren dan er in werkelijkheid was.

Ik heb mij zorgen gemaakt om de toekomst – al die dingen waarop ik geen invloed had.

Ik heb bitter geleden om wie ik heb liefgehad, terwijl toch de wind ook hen onder hun vleugels draagt..

Ik heb mij verzet tegen wat ik niet wilde, waardoor ik mijzelf alleen maar meer pijn heb gedaan.

Ik had mij nog veel meer op de winden en de luchten kunnen laten meedrijven dan ik van nature al deed – want zo komen wij waar we uiteindelijk wezen moeten.

Ik heb nog te vaak zelf het heft in handen genomen.

Ik had niet zo aanwezig hoeven te zijn in mijn eigen leven.

Dat is een mooie zin, hè, voor een dode albatros?

Ik herhaal ’m nog maar eens:

Je hoeft niet zo aanwezig te zijn in je eigen leven.

Ja, pas nu ik dood ben begrijp ik het geheim van het leven.

Lezing: Johannes 20:1-17a tweestemmig (eigen hertaling WJ):

 

Lector: 1,2

‘Vroeg op de eerste dag, als het nog duister is, komt Maria Magdalena bij het graf in de tuin en ziet dat de steen voor de opening van het graf is weggehaald. Ze rent naar Simon Petrus en de andere leerling – die door Jezus bijzonder werd liefgehad – en ze zegt: Ze hebben de rabbi uit het graf gehaald en we weten niet waar ze hem hebben neergelegd.’

 

Vg.: 3-5

‘Dan komt Petrus mee en de andere leerling ook. En ze begeven zich op weg naar de graftuin. Die twee zijn tegelijk erheen gerend, maar de andere leerling loopt sneller dan Petrus en komt als eerste aan bij het graf. Hij buigt zich voorover en ziet alleen de linnen doeken liggen. Maar hij gaat niet naar  binnen.’  

 

Lector: 6-7

‘Dan volgt Simon Petrus en die gaat wel de grafkamer binnen; hij aanschouwt de lijkwaden en ook de doek die Jezus’ hoofd had bedekt, maar die ligt terzijde, opgerold, op een andere plek.’ 

 

Vg.: 8-10

‘Dan pas gaat ook de andere leerling, die als eerste bij het graf kwam, naar binnen. Als alles tot hem is doorgedrongen begint hij in te zien wat er werkelijk gebeurd is. Want ze hadden nog geen besef van het Schriftwoord dat Jezus uit de dood zou verrijzen. Dan keren de leerlingen terug naar hun vrienden.’ 

 

Lector: 11-13

‘Maar Maria is blijven staan buiten bij het graf. Ze weeklaagt. Huilend buigt ze zich naar het graf en ziet daar twee engelen zitten in witte gewaden, één bij het hoofdeinde en één bij het voeteneinde waar het lichaam van Jezus heeft gelegen. En zij zeggen: Vrouw, waarom dit huilen? Ze zegt: Ze hebben mijn rabbi weggehaald en ik weet niet waar ze hem hebben neergelegd.’

 

Vg.: 14-16

‘Terwijl ze dit zegt keert ze zich om en ziet Jezus staan, maar ze weet niet dat het Jezus is. Waarom huil je? – zegt Jezus, wie zoek je? Maar Maria denkt dat het de tuinman is en zegt: Meneer, als u hem hebt weggedragen, zeg me dan waar u hem hebt neergelegd. Dan zal ik hem daar ophalen.

Jezus zegt tegen haar: Maria!

Zij keert zich om en zegt tot hem in het hebreeuws: Rabboeni! – dat wil zeggen: mijn meester!’

 

Lector: 17a

‘Jezus zegt tot haar: Houd mij niet vast…’

 

Bij wijze van niet-bijbelse lezing luisteren we naar Let it be van The Beatles.

 

When I find myself in times of trouble, Mother Mary comes to me
Speaking words of wisdom, let it be
And in my hour of darkness she is standing right in front of me
Speaking words of wisdom, let it be

Let it be, let it be, let it be, let it be
Whisper words of wisdom, let it be

And when the broken hearted people living in the world agree
There will be an answer, let it be
For though they may be parted, there is still a chance that they will see
There will be an answer, let it be

Let it be, let it be, let it be, let it be
There will be an answer, let it be

Let it be, let it be, let it be, let it be
Whisper words of wisdom, let it be

Let it be, let it be, let it be, let it be
Whisper words of wisdom, let it be, be

And when the night is cloudy there is still a light that shines on me
Shinin’ until tomorrow, let it be
I wake up to the sound of music, Mother Mary comes to me
Speaking words of wisdom, let it be

And let it be, let it be, let it be, let it be
Whisper words of wisdom, let it be

And let it be, let it be, let it be, let it be
Whisper words of wisdom, let it be

 

Meditatie: Laat je leven stromen

Lieve mensen,

Wie herkent het niet?

Soms komt je leven tot stilstand in een verstopping, een infarct.

Een vastgelopen huwelijk, een burnout, een conflict, een ziekte, een sterven…

Hoe krijg je dat infarct ontstopt?

Het is de grote vraag voor veel mensen.

We zijn even stil rond die vraag wat betreft ons eigen leven.

Waar zat ooit of zit nog steeds ons infarct?…

In de herfst van 1968 liep ook Beatle Paul McCartney vast in zo’n infarct.

De droom van het succes van The Beatles

ontaardde in een nachtmerrie van conflicten.

McCartney vluchtte in drank en drugs.

Het was in die onrustige periode  dat hij werd opgezocht in zijn dromen

door een kalmerende aanwezigheid van vertrouwen en moed.

Toen hij de volgende morgen opgeknapt wakker werd,

schreef McCartney de herinnering aan deze ontroerende ervaring op

voor een nieuw nummer:

When I find myself in times of trouble, Mother Mary comes to me

Speaking words of wisdom: Let it be.

In de jaren daarna zouden fans wereldwijd deze verschijning uitleggen

als de maagd Maria, Moeder van Jezus,

maar de werkelijkheid was veel dichterbij dan dat.

Hij had de warme troost gevoeld van zijn eigen moeder Mary,

die was overleden aan borstkanker toen hij pas 14 jaar was.

‘Ik droomde dat ik mijn moeder zag, die al zo’n 10 jaar dood was.

Het was zo wonderbaarlijk voor mij en ze was heel erg geruststellend.

In de droom zei ze: ‘Het komt allemaal goed’.

Ik weet niet zeker of ze de woorden ‘Let it Be’ gebruikte,

maar dat was wel de kern van haar advies.

Het was: ‘Maak je niet teveel zorgen, het komt allemaal goed.’

Maar wacht eens even, zo’n ervaring van de overkant,

iemand die van gene zijde aan je verschijnt met goed nieuws – dat is Pasen.

We zijn er even stil van…

Let it be – laat het gebeuren, laat het zijn, laat het stromen, vecht niet…

Het is niet alleen maar acceptatie van je lot.

Ook niet alleen maar zelfs omarming van je lot.

Het is niet alleen maar berustend, zo van:

Laat het zijn zoals het komt.

Dat is het allemaal ook, maar het is veel meer en het gaat dieper.  

Het is: Laat je leven stromen.

Je bent deel van de grote stroom van leven: Panta rei,alles stroomt.

Vergeet jezelf en laat je meevoeren in die stroom. 

Laat de grote krachten maar door je heen stromen,

zoals de adem door je heen stroomt.

Als er toch iets is waar je niets over te zeggen hebt is het je adem.

Je hoeft je er alleen maar aan over te geven, aan die stroom van adem.

Het is het geheim van leven:

Leren om je over te geven aan de ademhaling ‘to unstuck your life’,

om je leven en je ziel te ontstoppen.

Die uitverkochte lezing in de Koorkerk afgelopen vrijdag,

van spiritueel leraar en schrijfster Rajsreeh Patel, zegt hetzelfde:

Laat het leven in je stromen.

Daar zijn mensen naar op zoek, blijkbaar, in deze tijd.

Maar al sinds eeuwen is dat Pasen: het leven laten stromen.

Wie weet kun je dat nu een beetje laten gebeuren in een korte stilte.

Laat je leven maar stromen.

Voel het, voel het tot in je vingertoppen…

Ook het leven van Jezus loopt vast.

Het loopt vast in het grootste infarct dat je maar denken kunt:

De dood.

Er zit een steen voor die alles afsluit, een grafsteen.

Herken je dat?

Daarmee loopt ook het leven van zijn leerlingen en vriendinnen vast.

Muurvast, vooral dat van Maria Magdalena, die zo van hem houdt.

En als Jezus aan Maria verschijnt in haar vastgelopen leven

wil ze hem dan ook… vasthouden, vasthouden, vasthouden! 

Maar Jezus zegt tegen Maria: Doe het niet, houd me niet vast.

Als je me vasthoudt kan ik niet stromen.

Anders gezegd: Let it be, let me be.

Laat mij stromen.

De dood betekent juist dat mijn liefde nu vrijuit kan stromen.

Dat is misschien wel de kern van dit verhaal en het is het goede nieuws:

Niet meer aan één plaats of aan één lichaam gebonden

kan mijn liefde vrijuit stromen.

Dat is verrijzenis.

Ik gebruik dat woord liever dan het woord ‘opstanding’.

Dat doet me altijd een beetje te hocus pocus mirakelachtig aan.

Het woord ‘verrijzenis’ heeft iets poëtisch/mythologisch,

alleen al in zijn beeldende, machtig omhoog komende klank,

je ziet het voor je: een reusachtige vogel, een albatros,

een feniks die herrijst uit zijn as.

En het raakt beter aan wat hier wordt beschreven! 

Het raakt aan de grond van de menselijke ziel.

Wat wordt hier dan beschreven?

Dit grote mysterie, dat je mag verrijzen uit de dood van je ik,

je altijd overleven willende ik.

Dat dan het leven zelf in je verrijst – en gaat stromen.

Ongelooflijk overvloedig stromen, als vanuit een explosie…

Laat jezelf dus los.

En je zult merken: iets in jou neemt het over.

Een adem, een kracht, een energie, een vuur neemt het over

en draagt jou zoals de wind de albatros draagt.

Wat is dat voor vuur?

Het blijkt liefde te zijn.

Liefde gaat branden en stromen in jou.

Laat je liefde stromen.

Als jij er niet meer bent gaat jouw liefde voluit stromen.

Vertrouw daar maar op.

Dat is Pasen.

Waar herkennen we Pasen in onszelf, in ons eigen leven?…

Laat het stromen, laat je leven stromen, laat je liefde stromen.

En ten diepste: Laat God stromen.

Let it be, let God be – in jou.

Dat is het grote mysterie van verrijzenis, een mysterie

dat tegelijk zo aards en concreet kan worden, hierin:

Laat God stromen in jou

voor wie en wat jou is toevertrouwd…

STILTE  

 

Gebeden

Liefste licht dat in ons verrijst elke nieuwe dag,

laten wij zingen van jouw liefde,

laten wij zingen een lied dat juicht om jou

zoals de vogels elke morgen juichen om jou

en jou loven om het licht dat je bent…

… maar ook een lied dat huilt naar jou,

dat smacht naar jou,

een lied dat schreeuwt naar jou,

vanuit de vragen en de pijn,

en vanuit een bezeten wereld.

Onze gebedsintenties voor de wereld,

voor onze geliefden en voor onszelf,

geven we mee in jouw stroom van leven en liefde

in de stilte…

We bidden samen het Onzevader:

 

Onze Vader die in de hemelen zijt,

Uw naam worde geheiligd,

Uw koninkrijk kome,

Uw wil geschiede gelijk in de hemel alzo ook op aarde.

Geef ons heden ons dagelijks brood.

En vergeef ons onze schulden gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren.

En leid ons niet in verzoeking, maar verlos ons van de boze.

Want van u is het koninkrijk, en de kracht, en de heerlijkheid, tot in eeuwigheid.

Amen.